Door onze entertainmentredactie (nu.nl)
Nadat de webserie Loverboys Amsterdam een miljoen kijkers had getrokken, maakte regisseur en hoofdrolspeler Cyriel Guds Loverboys: emoties uit. De film over de handel in jonge meisjes draait nu in de bioscoop. NU.nl zet de recensies op een rij.
de Volkskrant – 2 sterren
“Loverboy: emoties uit is een behoorlijk grimmige film, die alle ellende zo expliciet mogelijk wil maken. Dat is niet altijd even verfijnd of subtiel: het geweld raakt bij vlagen aan het voyeuristische, en vooral de vrouwelijke slachtoffers hadden (veel) meer uitwerking verdiend. Het geweld moest volgens Guds en consorten zo realistisch mogelijk worden, maar de lijn tussen gewelddadige ernst en voorzichtige verheerlijking van ‘het leventje’ is vaak dun.”
“Nobele intenties zijn er te over, en de acteurs zijn vaak uitstekend, maar als film is Loverboy: emoties uit uiteindelijk iets te onevenwichtig en dubbelzinnig om de boodschap écht over te brengen.”
NRC – 1 ster
“Aan het eind van Loverboy: emoties uit verschijnt hoofdrolspeler/scenarist/regisseur Cyriel Guds in beeld als zichzelf. Naast hem: de moeder van een slachtoffer van een loverboy, of tienerpooier, en een QR-code. Het is een oproep. Om in actie te komen tegen mensenhandel én om Loverboy te delen, zodat ze een tweede deel kunnen maken. Het voelt misplaatst. De zojuist afgelopen film leek namelijk meer gebruik te maken van loverboys, dan ze onder de aandacht te brengen.”
“Het probleem is echter dat de film geen realistische toon aanslaat, maar een sensationele. Het geweld in de film voelt, hoe gruwelijk ook, lekkerbekkend en wellustig. Dat ligt deels aan de manier waarop het gefilmd is.”
“En ja, je zou kunnen beargumenteren dat dit goed is. Sensatie is de honingpot waarmee je bezoekers lokt, om ze naderhand te overtuigen van de ernst van de zaak. Maar Loverboy is daarvoor niet meeslepend of diepgravend genoeg. De film leunt te veel op een opeenstapeling van steeds gruwelijkere gebeurtenissen, in plaats van een meeslepende plot. Je leert bar weinig over hoe dat echt gaat, de prostitutie in gedwongen worden. Je wordt vooral gechoqueerd. Een filmisch equivalent van een auto-ongeluk: je kan niet wegkijken, maar het inspireert niet en leert je ook niks over verkeersveiligheid. Het is zonde van de inzet van Cyriel Guds en Olaf Ait Tami, die beiden zeer geloofwaardig spelen. En zonde van hun goede bedoelingen
Trouw – 3 sterren
“De precieze plot doet er niet eens toe. Ga gewoon de film zien. Hier is het belangrijker om te melden dat regisseur Cyriel Guds, die ook de hoofdrol speelt van loverboy Terrance, zeven jaar heeft gevochten om de film te maken.”
“De lastige balans die je als filmmaker moet bewaken in een film als deze, is dat je wilt laten zien hoe ellendig en sadistisch die wereld is, zonder het te exploiteren. Hoeveel kun je precies van je actrices vragen? Aan een ketting liggen in een smerige kelder omdat er ‘een hond’ van je gemaakt moet worden, is een indringende ervaring, ook al speel je het. Die balans vinden, is geen sinecure. Maar Loverboy: emoties uit slaagt erin.”
Het Parool – geeft geen sterren
“Loverboy: emoties uit ziet er gelikt uit, de straattaal (‘kanker dit, kanker dat’) en de hiphopsoundtrack dragen bij aan de sfeer, maar de acteerprestaties zijn wisselend. Mohammed Azaay als Slager en Olaf Ait Tami als de onberekenbare Souf overtuigen. Veel anderen zijn nogal eendimensionaal: rapper Skaffa, als Slagers Russische bodyguard die aan een half woord genoeg heeft om iemand een kogel door zijn kop te jagen, kijkt de hele film lang alleen maar boos.”
“Het scenario (ook van Guds) neemt nergens een originele afslag en stapelt cliché op cliché. Het resultaat is snoeihard én stichtelijk; een soort mix van Mocro Maffia, Sophie’s Choice en een voorlichtingsfilm – niet alleen over hoe meisjes uit handen van loverboys kunnen blijven, maar ook voor jongens en mannen over hoe ‘doekoe te maken op kankerhoeren’ – ‘Wij zijn geen loverboys, wij zijn ondernemers.'”
https://www.nu.nl/film/6326635/recensieoverzicht-loverboy-emoties-uit-behoorlijk-grimmige-film.html
